Op de sofa bij Dr Melfi

En vannacht donderde de boekenkast nog na in mijn hoofd. Ik stond in de Bada Bing, maar dan een kleintje, met roze schemerlicht en een zwart(nep)leren bankstel schuin tegenover de deur. Op die bank zat een oud studiegenoot *geen details* met op schoot twee meisjes *geen details*. Wilde ik hem niet wat vertellen? Geen idee wat. Dan maar doorwandelen naar de aangrenzende ruimte, even kaal en met een even (nep)leren bank, loodrecht op die andere. Ik was nog maar net lekker gaan zitten of de paniek sloeg in als een bom, geen nep dit keer. IK WAS HIER BINNENGEGAAN ALLEEN OMDAT IK NET BESLOTEN HAD DAT IK NAAR BINNEN ZOU GAAN. Weg! Wakker! (ehhh toch een beetje angst onder de leden?)