Verslapen

Op de een of andere manier was November een erg drukke maand. Misschien waren het de verjaardagen, mijn lezingen, of de bugs van A, de afleveringen van Floris die we allemaal moesten kijken, Babel, 101 Dalmatians, en dan nog al die Sinterklaasjournaals die we in moeten halen, presentaties over Beethoven en De brief voor de Koning van J die voorbereid moeten worden en bijbelkennis van R die we bij moeten spijkeren nu de adventsweken begonnen zijn, en het schaakseizoen dat nu eindelijk weer in volle gang is, daarbij de viool van J, de fluit van A., het dansen en zwemmen van R en mijn volunteering op diverse plekken in Edmonton?

Vanochtend was de maat vol. We zijn gevieren door de wekkers heen geslapen. R, die graag alles goed wil doen, schoot in de stress: "Ik WIL naar SCHOOL! En ik WIL op TIJD naar SCHOOL!!!!", bleerde ze huilend. J heeft inmiddels geleerd om een stuk cooler met dit soort situaties om te gaan, trok zijn oude Kampong voetbalshirt aan tesamen met zijn voetbalsokken voor Team Jersey Day, want dat was het vandaag, en zei tegen zijn kleine zusje dat het echt niet zo erg was om te laat te komen. En dat bleek ook zo zijn. In de loop van de ochtend kwam de dag weer op zijn pootjes terecht en begon het lichtjes te sneeuwen. Bij het avondeten liet J nog een paar mooie voorbeelden van cross-linguistic influence horen ("Ik maakte deze grap zelf op" en "En dan wordt het opgegeten bij de man") die ik 's avonds dan weer bij Steeps Urban Tea House in de Dutch meetup group kon gooien, waar ik overigens niets kon verhelderen omtrent de etymologie van "Potverdriejandubbeltjes".

Ik ben 5

Ik was op vrijdag jarig en ik werd 5. Ik heb barbies gekregen, maar ik vond geen barbies leuk. Ik vond wel leuk dat er een dokter barbie bij was. Dus ehm ik had ehm eh een boek gekregen over 5 jaar, en ik heb ook nog een werkboek gekregen van mama en papa en ik weet niet wat erin staat, in het boek van 5, en papa en mama hebben ook nog een taart gebakken voor mijn verjaardag en ik heb van tante M briefpapier gekregen en ehm ik heb ehm en ik heb een Dora gekregen van Noah en een truitje en de ponytafeltje heb ik van Jessica gekregen en een muts van opa en oma Duitsland en een muts van Sophia en handschoenen van Sophia.

Braindrain

Tseiqami is ons braindumpstation, zodat we na iedere week alles veilig kunnen vergeten. Nu lopen we een beetje achter, en het hoofd vol, met de films die gekeken zijn. Een tijdje geleden hebben we ons gewaagd aan Bird, over Charlie Parker. We hadden wel eens een betere film gezien en waarover het nu ging, anders dan over een man en zijn verslaving, was ons niet zo duidelijk. Met betrekking tot de chronologie hielden we wanhopig de lengte van het haar van mevrouw P in de gaten. Overigens hebben we alweer nog langer geleden Control (trailer) nog bekeken, soortgelijk genre, wel beter te volgen maar toch vooral een relatiedrama. De Zevensprong is inmiddels succesvol afgesloten. Jakob draagt zijn broeken nu graag in jaren '80 stijl, alles er lekker ingepropt en een beetje hoog opgetrokken. We zijn alweer in deel 4 van Floris, en steeds blijkt Floris niet de echte held, maar Sindala. Ach Gelre ... Oh Rutger. En om onze historische kennis van het continent Noord Amerika op te poetsen, en de fantastische zwabbergang van Daniel Day Lewis weer eens te mogen zien, hebben we de afgelopen twee avonden Gangs of New York gekeken (trailer).

Alex' birthday hike

View Edmonton in a larger map
Vandaag hebben we een mooie wandeling gemaakt in de outskirts van Edmonton. Het was een mooie crispy dag, droog, blauw en koud. De grond en bomen waren bestrooid met een laagje rijp dat in het beschaduwde ravijn waar we liepen bleef liggen tot er weer nieuwe rijp zou komen. Nadat we om een uitgestorven wijkje met enorme estates gewandeld waren daalden we af en staken de stilgelegde 184 over, zagen een grote beverdam en wandelden omhoog omlaag omhoog omlaag langs een klein stroompje, dat soms nog wat druppelde maar vaak ook al bevroren was. Er waren verse sporen van beverwerk maar geen bevers. Een kleine eekhoorn bevroor toen hij ons zag en wist niet meer of hij omhoog of omlaag zou gaan. Nadat Jakob 3x FREEZE geroepen had, ging hij toch maar omlaag want hij wist eigenlijk ook niet wat hij omhoog zocht. Het paadje was smal, zanderig en we klommen over omgevallen bomen. Ik scheurde mijn rok kapot. Er was niemand. En toen kwamen we op het punt waar Edmonton de Sasketchewan raakt. Het water stroomde gestaag door terwijl stukjes ijs langs elkaar heen schuurden, aan elkaar plakten, rondcirkelden, loslieten en verder dreven. Het was zoals het geklots van de zee maar dan het geschuur van een ijsrivier. Op de terugweg zei Alexander: "Het heeft niet zoveel zin om dit met mijn telefoon te fotograferen." "In wat voor wereld leven wij?" dacht ik, een wereld waarin we bellen met een fototoestel. Rebecca herinnerde zich iets van de zomervakantie "En dan is er fire en dan vliegen de zaadjes rond. Van de porcupine." Nee, Rebecca, van een andere pine, de Lodgepolepine.

Het grote wonder

We hebben een baby! Een paar dagen geleden is hij geboren. Of is het een zij? Ik denk dat het een mannetje is, en hij is onbevlekt ontvangen. Jakob heeft hem water gegeven, en toen groeide hij en groeide hij en groeide hij tot ... het ei openbarstte. Is ie niet lief?

9 alweer!

BEDANKT!!!!

Eerste positie ... tweede positie

Laatst was het watching day bij Rebecca's dansles. Van "Creative Dance", het allereerste begin, is ze nu doorgeschoven naar "Jazz/Ballet". Door een andere indeling is Rebecca hier bij alles de jongste, zo ook hier, en bovendien de kleinste. Maar toch prominent aanwezig. Ze deed hard haar best met stretching, huppelen, de eerste positie, de tweede positie, pliejees, sjaneeturns, en de vrije dans. Op een been staan, ging nog niet geheel vlekkeloos en af en toe botsten de meisjes tegen elkaar. En aan het eind krijgt de juf altijd een hartelijke hug.

Thuis proberen we een beetje om Rebecca de grondbeginselen van de harmonieleer bij te brengen. Niet simpel want Becky lijkt toondoof te zijn en dus werken we nu aan "Boer er ligt een kip in het water" en mocht dat toch te ingewikkeld blijken dan kan ze zich altijd nog storten op een carriere als drumster, want ritme dat gaat best. Omdat ze wel heel precies de stemhebbende consonsanten lekker stem laat hebben (dus echte v's en geen effen, een mooie zzzz en geen essen waar ze niet horen) en bovendien al heel goed kan lezen hebben we nu de theorie dat ze door haar toondoofheid zich volledig op de klanken kan concentreren.

Breken

Het zou absoluut unfair zijn als we onze huisbazin zouden betichten van allerlei onnodig afbrekerij en zogenaamde "Verslimmbesserungen", zonder af en toe eens de hand in eigen boezem te steken. De afgelopen dagen was het weer duidelijk dat huisbazin en huurders een perfect match vormen. Ik heb het gepresteerd om het raam kapot te maken door 18 waxinelichtjes te laten branden. A wilde alleen maar even de afvoer van de wastafel in de badkamer schoonmaken en brak vervolgens het 90 jaar oude mechaniek van de stop af.