Het is helemaal niet klaar met sneeuwen. Het sneeuwt hier ononderbroken. Vanochtend, toen ik Rebecca naar de schoolbus bracht, liepen we op de stoep tussen twee muren van sneeuw door. We moesten van onze normale route afwijken door een sneeuwbarriere op de stoep. De sneeuw komt inmiddels bijna tot het de onderkant van het woonkamerraam. Er moet geschept worden, maar er is geen plek meer om de sneeuw naartoe te scheppen. Al twee keer hebben we het logeerpartijtje van de arme Rebecca afgeblazen vanwege de 'poor road conditions'. Groen? Ik weet niet meer wat dat is. Asfalt? Hoe zag dat er ook alweer uit? Maar soms is er ineens zo'n nacht waarop het door de weerkaatsing van het licht op de witte sneeuw wonderlijk licht is. Op zo'n nacht lijkt het gezellig warm en donzig zacht in plaats van een prikkelende -26 (en met windchill -30).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten