Halloween

Iedere Canadees die we gesproken hebben drukte ons op het hart dat we Halloween moesten vieren. Maar het lukt ons niet eens om Sinterklaas te vieren, nr 1 van de Nederlandse tradities, of een Adventskalender te maken, nr 1 van de Duitse tradities. Maar tegelijk met onze keuze voor het sympathieke oude huisje hebben we gekozen voor the full package. Landlady Lara heeft voortvarend een prinsessenkostuum, inclusief schoentjes met hoge hakken met daarin lichtjes die knipperen tijdens het lopen, aan onze deurklink gehangen. Rebecca was de ster van de daycare, en wij leken ouders die weten hoe het moet (pffffft, voor de zoveelste keer zweet van het voorhoofd gewist), hoewel we wel met enige bevreemding naar onze knipperende hooggehakte en later ook geschminkte dochter keken. Eigenlijk begrepen we Jakob beter. Voor hem hadden we met miss D. afgesproken dat hij als een Nederlandse jongen van bijna 8 naar school zou gaan.

Maar zoals vaker als het donker wordt, veranderde ons beeld -en voor sommigen ook het uiterlijk (zie foto onder)- en we kregen plezier in Halloween. We liepen door de straten, begeleid door Lara en hond Otis (verkleed als danseres). Waren Jakob en Rebecca bij het eerste huis nog een beetje terughoudend, bij het tweede huis renden ze samen met zeemeermin Kali naar de deur, schreeuwden "trick or treat", hielden hun zak omhoog, kregen een berg treat, "tenkjoe-den" en "heppie-hellowien-den" erop los. Rebecca raakte een beetje confuus en brulde na 5 huizen "Joor welkom" in plaats van "trick or treat" en sloot af met "tenk joe for hellowien". Jakob rende alle kanten op behalve de goede en Kali hield het hoofd, professioneel, koel als een echte zeemeermin. Eindelijk kwam ik dan de man met de zeis tegen, vrolijk lachend. Ook karies en baktus liepen rond met roze pruiken, aan de andere kant van de weg groepen zombies en ondoden. Ook altijd leuk als een man met het hoofd in het verband de deur opendoet. We maakten kennis met de buren (een paar huizen verder woont een jongen die 2 master degrees in Utrecht heeft gehaald, 3 jaar in Zuilen heeft gewoond en een vriend in het Wilhelminapark had ...), en de kinderen eindigden meer snoep dan ze hun hele leven gehad hebben. Ter afsluiting hebben wij nog Cloverfield gekeken. 's Nachts droomde ik dat onze huisbazin op de achterbank in onze auto zat met een babymasker op. Wordt vervolgd ...