
Deze week stond op Garneau school alles in het teken van de
Bucherons. In alle rooms werd gedanst, en gezongen, er was een fluit workshop, er werd aan dancing men geknutseld. Vanavond begaven we ons na het eten in noordelijke richting voor de afsluitende voorstelling.

In de gymzaal was het de gebruikelijke chaos, met een scheve maple leaf, ouders alom, blerende kinderen, een onverstaanbare toespraak van het schoolhoofd en de voorzitter van de School Council, die probeert met gratis kinderopvang en pizza's ouders te ronselen voor de komende vergadering. De juffen bogen zich onderwijl vertwijfeld over een niet werkende powerpoint:

Jakob was voor de zoveelste keer zijn
bird verloren, het klepje dat op de fluit gebonden wordt zodat er geluid uitkomt. Een Bucheron, die hem geleerd had op de zelfgebouwde fluit niet alleen
Mieke heeft een lammetje maar ook de pentatonische toonladder te spelen, helpt hem de bird weer goed op de fluit te binden.

En toen ging het eindelijk van start met als eerste O Canada op de zingende zaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten