Verhuizen!

Wordt het ooit rustig? IJdele hoop, vermoed ik, met zo'n stel onrustige karakters bij elkaar. Het rommelt en het dondert in Edmonton. We hadden deze week onweer, en gisteren regende het de hele dag met flinke windstoten. Nu is het groener dan groen, en lijkt het op Nederland, maar we weten dat na drie dagen de scheuren in de bodem trekken, droogte ongenadig toeslaat en er een fireban uitgeroepen wordt. De afgelopen maand liep er ook een leger aan realtors in en uit ons oude witte, scheve, karakterhuis. Landlady L. wil accupunctuur (!) gaan studeren en heeft liquide middelen nodig.

Vaak duurde het niet langer dan 5 minuten. Soms keken de potentieel geinteresseerde nieuwe eigenaars ons aan met een blik van "hoe kunnen jullie hier wonen?" Anderen wilden vooral weten wat de size van de lot was ("platgooien, nieuwe mansion, grote garage"). De meeste mensen zien nu eenmaal niet de voordelen van een dagelijks leven in een vakantiehuisje. We dachten dat het lang zou duren, maar ineens ging het snel. Er was nog een akkefietje over de houtkachel. De chimneysweeper die een maand geleden tegen een bedrag van 140 dollars de chimney gesweept had, werd ingehuurd om de wettelijkheid van de constructie te beoordelen en tegen een nieuwe 140 dollars oordeelde hij de net door hem gesweepte chimney onwettig was. Te kort, en ook de kachel stond te dicht bij de muur, en zo was er nog een en ander. Maar dat alles stond de verkoop niet in de weg:

Ook wij handelden snel. Deze week stond onze handtekening alweer onder een ander wit, houten karakterhuisje. Wel ietsjes minder scheef.