Een tijdje geleden, toen we net wat langer voor een stoplicht stonden te wachten dan normaal, kwam het me toch vreemd voor dat er hier, waar nauwelijks Turkse immigranten zijn, op iedere tweede straathoek een reisbureau is, gespecialiseerd in vliegreizen en reizen per onderzeeboot naar Turkije. Langzamer dan langzaam begon het tot het systeem door te dringen dat het ging om een broodjeszaak. Na enig rechercheren op internet blijkt zelfs dat we hier te maken hebben met een Canadese specialiteit. De donair is een "meatloaf" uit Halifax en is - ik ben er nog niet achter waarom - bijzonder groots geworden in Edmonton.
Een fotoserie volgt nog, alsook een culinair verslag van de donairs en submarines. Vandaag zijn we helaas, in onze haast om naar St. Albert te komen, het fototoestel vergeten (mijn plan was om op de route een fotosshoot te maken van de diverse Donair & Submarines-borden). St. Albert? Ja, dat is een heeeeeel rustig slaapstadje ten noorden van Edmonton. Vandaag, op de nationale feestdag "Family day", was daar een schaaktoernooi waar we dan ook meteen maar met de volledige familie naartoe afgereisd zijn. Het resultaat was zilver, even slikken voor Jakob na vier gouden plakken en een trofee, en de toegang tot het provinciale kampioenschap in april. Het moederhart is vervuld van trots.
Bij gebrek aan foto's van Donairs, Submarines, en kampioenschappen, een scan van een mooi reclamewerkje dat we in onze brievenbus vonden:
"Decorated with vivid images from across Canada, the O CANADA! illuminated train will fill you with pride."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten