Koffie

We drinken koffie als water. Gezien de koffieconsumptie op straat, Second Cup en Tim Hortons zijn we niet de enigen. Een collega wist me nog te vertellen dat ze nog nooit zoveel koffie gedronken had als in haar Canadese periode. Is het om de ogen open te houden als je van verstillende kou buiten, in verstikkende ruimtes binnen komt? Of andersom, geeft het een versterkend duwtje in de rug om de kou te trotseren? Misschien is het ook local culture, zoals we onze buurman in de sneeuw 's ochtends worsten op de gril zagen gooien, de houthakkersbloezen en mannen met baarden, een beker dampende koffie in de hand. In ieder geval kunnen wij weer even verder:

Koffie plenty. We kunnen in de Save-on-Foods (ca. 500 meter) uit 20 soorten kiezen die we zelf ter plekke door de maalmolen kunnen halen. Ook in andere opzichten verbaast het ons dat we binnen een straal van 1000 meter allerlei specifieke wensen kunnen vervullen. Vandaag zochten we verf om de girder bridge die Jakob voor zijn bruggenproject heeft gebouwd te verven, en op de terugweg van het zwembad (ca. 400 meter), botsen we zomaar tegen een Arts Supplies aan. De eigenaar was al - before you were born - naar eigen zeggen professioneel kunstenaar, niet alleen hier maar all over the world (op A.'s vraag of hij gespecialiseerd was in het schilderen van soorten sneeuw). Maar waar we nog wanhopig naar op zoek zijn, dat is losse thee.

Verder was het een normale week in Februari, met een paar nieuwe ervaringen. Op de universiteit was het rustig, want het was reading week. Op donderdag hadden A. en ik onze from-head-to-toe-physical ("Interesting" was de reactie van de dokter op mijn antwoord "when I was pregnant" op zijn vraag wanneer ik mijn laatste physical had; in ieder geval deden de reflexen het en was mijn cholesterol amazing, een welkome opsteker na het consult bij de tandarts een weekje geleden), vrijdag was er een feestje op de creche voor de familie van de crechegangers, met een knalrode en overenthousiaste Rebecca, waar we in 30 minuten een ketting geregen hebben (bij gebrek aan A's en E's met de kraaltjes RBCC), onze handen vol verf smeerden, afdrukten en veel gelukskoekjes gegeten hebben. Ook kregen we in deze week het bericht dat onze energierekening substantieel was gedaald, tot bijna onder 0:

De temperatuur fluctueerde tussen de 0 en -15, Tony Soprano is uit het ziekenhuis, en bij Rabbit loopt het steeds verder uit de hand. Kortom: Een paar bommen staan op barsten.