Gisteren had Rebecca haar optreden als een van Mary's little lambs tijdens de Spring Show 2009 van de Etudes Dance Studio. Twee-en-een-half-uur zagen we talloze meisjes en soms ook jongens in allerlei soorten en maten in klassieke plies, moderne hiphopbewegingen, retro breakdance moves, in sensuele Dietrich acts met stoel, onder vrolijke tapdance geklak, draaiend met parapluutjes onderwijl zingend in de regen, liggend op de vloer als "my wonderwall", als pijn & paniek, hera, zeus, muses, titanen, hydra, hades, alcmene, amphitryon, pegasus, philoctetes, megera en Hercules uitgedost elkaar bestrijden en beminnen. De lammetjes waren de allerjongsten en wisten veel Ooohs en Aaaahs maar vooral het allermeeste gelach op te wekken terwijl ze tegen elkaar aanbotsen, de draad kwijtraakten of wat te enthousiast pirouettes draaiden. En dat alles voor een zaal met meer dan 100 mensen middenin de spotlights zonder enige vorm van podiumvrees of plankenkoorts. Het verbaasde me hoe in een bijna miljoenenstad als Edmonton, het kringetje waarin we ons bewegen toch klein is: we kwamen twee collega's van het Linguistics Department tegen die ook hun dochters bewonderden. Zo verbazingwekkend was het ook eigenlijk niet. Hadden we ook immers deze dansschool niet via een van de collegae aangeraden gekregen? Deze week was niet alleen het vachtje van Mieke's lammetjes wit als sneeuw, maar lag er ook een wit laagje over de fris-groene lenteblaadjes in de tuin. Het was een raar gezicht. Normaal ligt er een wit laagje over kale takken of is een dergelijk beeld het gevolg van een ecologische ramp.
Verder was de week van de falafel from scratch met niet alleen zelfgemaakte balletjes, maar ook zelfgemaakte pitabroodjes (minder groot succes), en zelf gemaakte knoflooksaus (altijd goed) en zelfgemaakte koriandersaus (groot succes), en hebben we om de hoeveelheid indrukken op de zaterdag te maximaliseren, voor de Spring Show Vietnamees gegeten bij Tankh Tankh, het Oriental Noodle House, en erna The Darjeeling Limited gekeken, omdat we ook die andere film van Wes Anderson, The Life Aquatic with Steve Zissou, zo leuk vonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten