Jakob's leven neemt duidelijk meer vorm aan (in tegenstelling tot het mijne). Today was de schaakkunst aan de beurt. Wij hadden via telefoontjes met de ECC (Edmonton Chess Club) uitgevonden dat het jeugdschaakprogramma in Edmonton gerund word door de Roving Chessnuts. Met Bruce had ik (Alex) voor vandaag een evaluatie van Jakob afgesproken om te kijken hoe hij het beste in het systeem van de nuts zou kunnen passen. Uiteindelijk zou Richard de les geven.
Zij groeien in het noorden van Edmonton, naast het Coliseum, dus moesten wij daar met de LRT (= de metro) naar toe. Het ging over de Saskatchwan, onder downtown en het centraal station (het bestaat dus) door, langs het stadion en uitgebreide paardenstallen (voor de rodeo?). In north-east, waar wij we ons nu zo'n beetje bevonden, zag het allemaal niet meer zo goed uit. Er zaten wat hangmensen (niet veel) en er waren een paar afvalzoekers actief, maar die groetten ons vriendelijk.
Een blok af van het LRT station stapten wij in een oud (niet echt oud, misschien van 1970, maar het voelde heel oud, en rook ook zo, een beetje zuur). De deuren versleten, alles in grijsbruin, oerlelijk, maar ok. Het kleine winkeltje, waar schaakborden, -figuren, -boeken en -klokken te koop stonden, was ook een copyshop. Richard nam ons mee naar boven naar een half-gerenoveerde ruimte waar ongeveer tussen de verfpotten in en op het afdekfolie een tafeltje, stoeltjes en schaakborden werden neergezet. Er was ook nog een ander jongetje gekomen, Samir. Figuren opstellen, en meteen spelen. En toen was Jakob meteen een en al concentratie.
Het begin van het spel konden wij later uit de herinnering reconstrueren. Klik op
of pak het pgn bestand en speel het zelf tot einde.
Vervolgens bleek het toch niet om een evaluatie te gaan, maar om een intensieve schaakles van 2h. Elma en Rebecca trokken zich naar een korte wandeling door troosteloos suburbia terug in de winkel, maakten kennis met poes Shirley en speelden een eigen interpretatie van een spelletje met kaartjes en cijfertjes. Boven vervaagde de tristesse achter een tapijt van vierhoekjes met lijntjes waarop zich diagonalen en paardensprongpatronen aftekenden en overlagerden, en zich in meerdere dimensies aftrekschaak, rokade, vork, penning, gedwongen mat in 6 zetten, loper vs paard, toren op de 2de rij, vrijpion, tempo's representeerden voor het innerlijk oog van de 4 gegadigden. Richard nam een van Jakob's partijen nog eens en detail door op het demonstratiebord, dat hij met afplakband op de muur geplakt had (hij had de partij zo maar compleet gememoreerd, hoewel hij simultaan geschaakt had tegen Jakob en Samir). Vervolgens presenteerde hij 30 min lang nog even zijn toernooipartij van laatste donderdag (4h) met alle bijhorende strategische overwegingen en varianten. Jakob's concentratie liep toch iets terug, Richard was heel intens ("Jakob, Samir, concentrate!") en ik moest immers alles fluisterend simultaan vertalen ...
Toch wilde Jakob meteen nog verder spelen, en toen we in de winkel betaalden zaten hij en Richard al weer aan de opgestelde borden. Wij hebben dus afgesproken dat we volgende vrijdag komen naar de ECC jeugdavond, waar Bruce, Richard, en misschien ook Samir weer zullen zijn. Dan krijgt Jakob een rating en kan jeugdtoernooien spelen.
Even kijken hoe wij dan met de bus (ETS) straks van ons huis daar naar toe kunnen komen. Snel naar de ETS website surfen, zoom zoom, effe de routeplanner erbij. Eerst de nummers van de bushaltes opzoeken, met behulp van 4 popups en 7 tabbladeren (postcode volstaat helaas niet), effe laten rekenen, ... , nog eens ..., en dan de rode scherm: verbinding kan niet berekend worden, te ingewikkeld. 1h later kan met allerlei trucks tenminste een route gevonden worden met 30 min lopen en in totaal 85 minuten reistijd met 3 keer operstappen en een koers door de hele stad. Dat kan toch niet? Nu in 10 popups alle kaarten van de verdachte buslijnen openen, kijken, rekenen, Google Maps erbij, andere haltes kiezen, gebruik van de metro forceren, en naar 2,5h (geen overdrijving, hoor) wordt het plotseling duidelijk: er gaat gewoon een directe lijn, 5 min lopen van ons huis, binnen 24 min naar de schaakclub!
Van stop no 2656 naar 1881, terug van 1881 naar 2760. Maar daar kon de routeplanner natuurlijk zelf niet op komen, want je kan niet verwachten dat hij met 50 tabbladen en popups tegelijk kan opereren. Dank je wel ETS! Google maps werkt in Edmonton ook nauwelijks (zie eerder bericht) maar in vergelijking met de lokale routeplanner is het goud.
Bij de bushaltes hangen trouwens ook geen vertrektijden of zo. Als je een mobiel hebt kan je een automatisch informatiesysteem bellen. Je tikt het nummer van de halte in, en dan hoor je wat tijden, en namen van plekken en straten die je allemaal niet kent, en uiteindelijk komt er dan nooit een bus, tenminste op het aangekondigde tijdstip. Die routeplanner en dat mobiele informatiecentrum werken samen, dat weet ik zeker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten