De Sherman tank

Onze nieuwe buurman. Deze golem staart ons iedere keer misprijzend aan als we met de Dodge Caravan wegrijden om het volgende ingredient van onze nieuwe identiteit te bemachtigen. Wat zijn de aanwinsten? Safeways kaart, bankrekening & playschool voor Becky. Bij het openen van onze bankaccount lazen we vandaag: "We've got great people on both sides of the counter." Becky zal twee middagen per week in het Duits-Engels lunchen, zingen en gymen bij Die Kleine Kinderschule. Alexander heb ik opgegeven om Santa te spelen (we moeten voor minimaal 1 taak volunteeren).

In reactie hierop dichtte diezelfde Alexander mij, in zijn dromen, een aangeboren talent toe om de een tank te besturen. Ik vermoed enige vermenging met de herinnering aan onze mokken voor speciale dagen (die ik stiekem nog probeerde in een koffer te stoppen, maar Alexander had het helaas net op tijd in de smiezen) met daarop de Sherman tank, bemachtigd bij het WOII monument in Bastenaken tijdens een stormachtige sentimental journey een paar jaar geleden omdat ik daar als vierjarige ook al op de Sherman zat. Maar helaas, ik kan dan wel een hypothetische gave hebben om tanks te besturen, het helpt me niet bij dat Canadese rijbewijs.

Overigens heeft de schoolkeuze zich ook verder uitgekristalliseerd: de Garneau school zit recht tegenover ons nieuwe stulpje (let wel: bouwjaar 1916, een van de oudste huizen van Edmonton, en verslaat daarmee onze woning in Utrecht die in 1923 ter wereld kwam), waar de professoren hun kinderen naar school sturen en met een French immersion programme, of de Rideau Park School. Niet op loopafstand, maar wel in de "transportation zone" en dus zou Jakob naast een Duits-Engels programma ook de geneugten van de grote gele schoolbus mee kunnen maken. We zullen ze bezoeken en laten de intuitie beslissen.

Tijd voor een korte cross-culturele reflectie. Het schijnt me toe dat de Europeanen, even generaliserend, bijzonder lui zijn. We praten met Koreaanse en Chinese families die hiernaartoe zijn gekomen, keihard werken om in de goede buurten huizen te kopen zodat hun kinderen naar de goede scholen kunnen gaan, en een glorieuze toekomst tegemoet gaan. De Canadezen hebben niet alleen een baan, wisselen deze om de zes maanden, maar kopen ook met vrienden samen huizen en doen in real estate, canoeing, Olympische spelen, worden gestalkt, scheiden, verhuizen, nemen nog een baan erbij, weten alles van hun voorouders tot op 4 generaties en hebben zo'n complex leven dat na ieder gesprek mijn hoofd tolt. Waarin zit 'm de ambitie van de Nederlander?