Het plan is om in totaal zo'n 10 huizen te kijken in de prijs/wijk-categorie die ons past en dan de knoop door te hakken. Dat alles moet in 1 week. Dus vanuit het Charles Simmons Park, dat op loopafstand van ons huidige tijdelijke onderkomen ligt (zie kaart), terwijl Rebecca achterstevoren op haar sokken de glijbaan afzeilt en Jakob rode mieren dresseert (ook op sokken), belt Alexander zes nieuwe verhuurders, zodat er de komende dagen (ondanks weekend en National Heritage Day no. 1 op maandag) toch wat gedaan kan worden. Het lukt: voor morgen en maandag zo'n 4 nieuwe afspraken.Na Alexanders mobiel, is vandaag mijn fiets aan de beurt. In de fietswinkel buigen 3 cyclewizzards in zwarte overall, oorring en afro zich over mijn fiets, verbazen zich over het ringslot (dat bestaat hier niet), en lossen de puzzel op. Dan nog een helm, die hier alleen tot 18 jaar verplicht is maar ik probeer me aan te passen, en ik ben klaar voor de tour de Edmonton. Het enige achterzitje dat je hier kunt krijgen is een harnas van 400 dollars. Erg gevaarlijk, die achterzitjes, vertellen de wizzards mij. Ode aan de Moedige Mobiele Moeders van de Lage Landen die met babies voor en achterop de fiets zonder helm met twee dikke fietstassen vol pampers rondfietsen. Crazy stuff & pretty cool!
In de avond maakt Rutger Houwer in strakke spijkerbroek op de fiets capriolen door Amsterdam, met Monique van de Ven wulps achterop. Turks Fruit is een wondermooie mix van de obsessies van Jan Wolkers en Paul Verhoeven, en oerhollandse folklore.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten