Lang Leve Lente

Hadden we in Jasper nog het laatste staartje van de winter beet, Edmonton binnenrijdend werd het duidelijk dat we de winter verslagen hadden. De kerstkrans, een cadeau van onze toekomstige nieuwe buren, hangt buiten langzaam uit te drogen in de stralende lentezon tot er geen naaldje meer  over is:

Een jaar geleden leken temperaturen van -40, en een winter van 8 maanden, nog mythisch, maar nu, aan den lijve ondervonden, is het ons prima bevallen. We hebben geskiet, geschaatst en gesleet. De witte laag maakte de wereld zacht en mollig, de waterkristalletjes en ijssterretjes zorgden voor een twinkeling, en de blauwe koude lucht hield de hoofden helder.

Maar toch heeft ook de lente haar fraaie kanten, zoals een dagje buiten werken om onze tuin te ontwateren.

De fietsen zijn uit hun hol gekropen, de ski's hebben hun plekje ingenomen. Gisteren fietste ik voor het eerst weer naar de campus, de wegen zijn sneeuw- en ijsvrij. Een medebiker stopte naast me, keek monsterend naar mijn fiets: "Nice bike". I agree, het is lente.