De vertwijfelde tuinier II

Vandaag bekeken Rebecca en ik hoe een kleine bruine mier zijn tanden in een zeker 10x zo grote rups had gezet. De mier probeerde de rups, die hulpeloos heen en weer kronkelde, mee naar z'n huisje te slepen en het leek nog te lukken ook. Tot Rebecca met een stokje de mier verpletterde (ik riep nog: "Niet doen!" (want zo is de natuur nu eenmaal en je weet nooit hoe de natuur precies is want misschien was het wel het volledig verdwaalde rupsje van een gentiaanblauwtje), maar was even hulpeloos als de rups tegen deze kordate daad). Vervolgens probeerden we de rups nog een beetje op te peppen door 'm op een goudsbloemblaadje te zetten, maar ik vermoed dat ze daar een langzame dood gestorven is aan een overdosis mierenzuur.