(Terwijl in Iran de spanning oploopt, we vrijdag in het laatste deel van "Er was eens ... de mens" gezien hebben hoe de wereld aan zichzelf ten onder gaat", ik langzaam de hoop opgeef dat er een wonder gebeurt in The Road maar er ondertussen wel een wonder gebeurd is bij de Belastingdienst en A&J de dag doorbrengen bij een Vaderdags schaaktoernooi.)
Ik denk niet dat ik een carriere ben misgelopen door geen boerin te worden. Teveel morele dilemma's waar je als onderzoekende taalkundige verre van kunt blijven. Onkruid wieden bleek laatst al een strijd met het geweten, maar bij het selecteren van de basilicumkweekjes betoonde ik me vandaag een genadeloze darwinist die bij het omzetten naar ruimere grond de grootsten en de sterksten de beste grond geeft. Wel soms afgewisseld met een paar miezertjes. Ook gingen er wat flinke jongens de slechte grond in. Maar, dat alles praat niet goed dat de allerzwaksten geen enkel kansje kregen. Ondertussen keek ik vertwijfeld toe hoe een rupsje Nooitgenoeg een stagnerend tomatenplantje omhoog kroop. Gaat-ie mijn tomatenplantje opvreten? Weghalen? Na het sorteren van de basilicumkweekjes had ik me, voor een dag, voldoende god gevoeld.
Het openbare leven werd de afgelopen dagen gekleurd door een paar typisch Canadese evenementen. Gisteren, zaterdag, een potluck in het Kin Park, georganiseerd door landlady L met gegrilde worsten en marshmellows. Onze bijdrage waren een paar houtblokken. De vrolijk gekleurde plastic kinderbekers zijn niet voor kinderen maar voor de volwassenen: wijn in vermomming. Op de achtergrond fietsen een paar fietsers over het voetbalveld. Vrijdag was er de Father's day celebration op de daycare met de jell-o eating contest. Elke vader vormt een team met zijn peuter of kleuterkind. De vaders, een stuk of 30, zitten op de bank met de handen op de rug. De peuters en kleuters krijgen vervolgens een bakje blauwe jell-o - in 1992 bekroond met de Ignobel prijs voor de scheikunde - met slagroom en een lepel in de hand gedrukt en spatelen, na het startschot, zo snel mogelijk het bakje leeg in de mond van hun vader. Het team dat het snelst het bakje leeg heeft, heeft gewonnen. Op de achtergrond grilt men worstjes.
Kan iemand mij vertellen wat de Nederlander ook al weer eet bij zulke evenementen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten