Degelijkheid

Zitten die lui daar in een permanente identiteitscrisis???? Het lijkt erop, en dat terwijl er in retrospectief maar weinig zaken in het leven zo constant zijn als de parafernalia die onze identiteit definiëren, zoals daar zijn tijdelijke banen, oude huurhuizen en tiendehands vierkante auto's. Wat is de remedie? Ga naar de video & DVD shop rechttegenover Jakob's school en huur voor een weekje Eraserhead. Lijken onze kinderen op reptielen? Nee. Zit er een vrouw in onze verwarming? Nee. Staan onze haren rechtovereind? Nee, integendeel. Liepen bij ons eerste schoonouderbezoek armetierige kippenboutjes leeg op ons bord? Nee. Maar wat knaagt er dan? Auto is onlangs gerepareerd. Baan is voor een tijdje geregeld. Huis? Muizen zijn sinds mijn studententijd mijn huisdieren, en ook hier hebben ze me in grote getale gevonden. Op bepaalde dagen knabbelen ze aan de peilers van A's bestaan. En dan zijn zowel onze huisbazin als een paar muren ietwat uit het lood geslagen (zeker sinds de meteorietinslag hiernaast). Huis dus. Nu hebben we de afgelopen dagen zo'n 4 huizen van binnen en buiten bekeken, zo'n 10 van buiten 3D en 30 van binnen en buiten 2D. Het eerste huis was te groot, had lelijk behang, een rumoerige tuin en was toch best ver van Whyte Avenue en Save on Foods. Het tweede huis was te groot, had donker tapijt, een barst in het plafond en Lynchiaans pleisterwerk op de schouw (wel een mooie heel rustige tuin met de river Valley op 1 minuut). Het derde huis had licht tapijt, teveel hokjes en geen gastenverblijf, een tuin waar net de sprinkhanenplaag geheerst had en was toch ook net een paar blokjes te ver naar het zuiden. Het vierde huis was wel een soort van "character home" met een oude rookvleug bij binnentreden en een spaghettiwalm bij het openen van de keukenkastjes, de straat was mooi en groen maar in huis miste de wat grotere ruimte en het geriefelijke gastenverblijf (undeveloped basement?). Ieder keer waren we blij als we ons oude krakkemikkige tuinhekje opendeden, het leistenen paadje door de tuin namen, trapje opgingen naar het deck, de open-concept multifunctional space betraden, onze vingertoppen over de muren zonder behang lieten glijden, dansten over de oude hardwood floors, een wasje draaiden in de cosy basement, een riedel speelden op de piano of het vuurtje opporden in de houtkachel. Misschien moeten we de bouwinspecteur om een psychiatrisch rapport vragen en leren accepteren dat we een beetje uit het lood geslagen zijn met afgeknabbeld fundament.