De meneren

Eergisterochtend toen Jakob en ik naar school wandelden, voegde een meneer van links voor ons in op de stoep. Verderop wachtte een tweede meneer. De twee meneren wandelden samen verder en wij liepen een paar passen achter hen. Ik vond de meneren aandoenlijk. Mijn meneer droeg een pak, waarvan de broek aan de korte kant was, en donkere schoenen die duidelijk aan een poetsbeurt toe waren. Zijn jas leek van een afstand een donkere nette wollen jas, maar dichterbij zag je dat de voering een beetje loshing, en dat het model een beetje uitgezakt was. De haren van mijn meneer waren nog vochtig, gekamd. Ik schatte hem op zo'n 30-33 jaar oud. Jakobs meneer was wat langer, zelfde leeftijd, de jas wat minder aftands en de schoenen minder stoffig, maar de broek van zijn glanzende streepjespak viel op een rare manier om zijn dunne benen. Hij had een witte plastic zak in de hand met zijn lunch, waaronder een banaan. Jakob vond de meneren ook fascinerend. Hij vond vooral de zijne raar, met raar haar, een rode pukkel, en een veel te grote dikke jas boven te dunne benen. Gisterochtend liepen de meneren weer voor ons. Nu hadden ze allebei een witte plastic zak in de hand met hun lunch.