dinsdag 14 september 2010

Montreal revisited

Een dag eerder zijn we in een klap van de Bay of Fundy via Fredericton, Woodstock, Grand Falls, Edmunston, Trois Rivieres en Quebec naar Montreal gereden, en direct doorgestoomd naar ons 'oude' hotel. Wij en Montreal, we zijn oude bekenden. Gelukkig was er nog een kamer vrij, want anders hadden we niet geweten wat we hadden moeten doen. 's Avonds wandelen we een beetje verloren rond. We missen W&M, onze bakens in de grote stad, en zoeken ons heil op een gezellig terrasje voor crepes en een cheval blanc. Van hieruit kunnen we rustig kijken, en wennen langzaam maar zeker weer aan de big cities. De volgende ochtend wandelen we eerst naar het Etienne Cartier huis. Een technicus, die bezig is met herstelwerkzaamheden, doet open en vertelt ons dat het huis gesloten is vandaag. Hij ziet de teleurstelling op onze gezichten, en laat ons toch binnen zodat we het hele museum voor onszelf hebben. Die Cartier was een bezig baasje, en heeft Quebec van scholen, wetten en treinen voorzien. Alleen zijn dochters, die kwamen maar niet aan de man. Hierna wandelen we via het oudste deel van Montreal naar Pointe a Calliere. Ook hier weer bergen nieuwe informatie te verwerken, over de Iroquai Indianen en de droom van een ideale stad waarbij Iroquai en de westerlingen vredig zij aan zij leefden en allen zich aan de Christelijke moraal houden. Na de lunch gaan we verder met een tentoonstelling over de Paaseilanden, ooit ontdekt door Jacob Roggeveen op paaszondag 1722. We leren hoe eerst de voorvaderen, dan de goden en daarna de birdman wordt vereerd met mooie beelden. Na een kop koffie en een flinke regenbui wandelen we naar Quartier Chinois,


en daarna verder naar het art district waar we nog net tegen gereduceerd tarief een uurtje MAC mee kunnen pikken. Ach, het was lang geleden dat ik moderne kunst heb gezien en hoewel ik het eerst niet zo zag zitten, is het alsof ik in een bekend nest terugkeer bij het zien van een video met de stapjes van Bruce Nauman, of een - beetje flauw - bad in een aquarium. Helaas stuurde de concierge ons naar boven, zodat we te weinig tijd hebben om in de kelder de expositie over kunstenaars en videoclips helemaal te kunnen zien. Maar we genieten erg van Rineke Dijkstra's Annemiek en van Benny Nemerofksy Ramsay's Live to tell.


Dan, aan het einde van deze dag bomvol kunst, cultuur en geschiedenis, gaan we weer terug naar onze oude stek in het Quartier Italien, Napoletana, en denken nog niet aan de dag van morgen, wanneer we weer in het vliegtuig stappen om in een klap terug te keren in de waan van de dagelijks bestaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten