Walleye

In de ochtend gaan we op zoek naar de beheerder van de camping om onze 3 dollar te voldoen, maar we vinden alleen de man, met zijn truck, die 30 jaar geleden de minigolfbaan aangelegd heeft en deze nu moet repareren (maar niet weet hoe). Hij rijdt nog even de omgeving rond op zoek naar de beheerder, maar vindt ook niets. Stelt voor dat wij achter hem aanrijden voor een ruimere blik in de omgeving, maar bedenkt zich 5 minuten later in het besef dat de verhouding tussen inspanning en kosten van de overnachting een beetje buitenproportioneel wordt. Hij wenst ons een goede reis.

Hoe dieper in Saskatchewan, hoe geler de koolzaadvelden. Af en toe steekt een Russisch-orthodox kerkje de kop op, in dorpjes met veelzeggende namen als Krydor. We passeren Prince Albert stad, kopen nieuwe hotdogs, vinden nieuwe plastic eierdoosjes, steken de rivier de Saskatchewan over, en rijden langs Prince Albert National Park. Koolzaad maakt plaats voor boom, en asfalt wordt een weg met zand en steen. De dichtheid van Indianen reserves neemt toe. Om van La Ronge naar Missinipe te komen, hobbelen we 76 kilometer noordwaarts met links, rechts, voor en achter naaldbomen, op de voorruit platte muggen, en achter ons een stofwolk.

Missinipe is het Cree woord voor 'grote rivier' en de naam die de lokale Cree indianen aan de Churchill River hebben gegeven. Mississippi, de zuidelijke nicht, is het Ojibwe of Chippewa woord voor 'grote rivier'. Net voor Missinipe en het Otter Lake, steekt een ware otter de weg over. Als we aan het einde van de middag aankomen in Missinipe, kennis gemaakt hebben met de outfitter en onze gids, tent opgezet hebben, hotdogs achter de kiezen, komt een overbuurman aangewandeld met een bord vol Walleye ofwel Breekbekbaars. Noch van de lichtreflecterende ogen noch van zijn brede bek zien we wat, want dit exemplaar is in stukjes verdeeld en knapperig gefrituurd. Deze middag gevangen, en of we ook wat willen proberen?