Het stof van de Mogave woestijn uit ons hoofd kloppend (Zabriskie Point), viel ons oog deze ochtend op de volgende winter storm warning:
Een blik naar buiten maakte veel duidelijk: sneeuw, sneeuw en sneeuw. Nadat we de kinders naar hun scholen hadden gebaggerd, trokken we de stoute snowboots aan en begonnen aan een barre tocht langs de oevers van de Sasketchewan River om de winter te vieren. Toen we Waterdale Hill afdaalden, zagen we de auto's wanhopig in de rij voortschuifelen. We wandelden langs Elizabeth Park, door het bos.
We liepen tot aan de oude houten Dawson Bridge, keken op de brug naar de grillige vormen van het bevriezende stromende water, en overkruisten de rivier tot aan de noordoever en de Chinese Garden, het monument voor de Chinezen die zich te pletter gewerkt hebben voor de Pacific Railway.
Door de sneeuw verder naar Waterdale Bridge richting zuidoever van de Sasketchewan en weer terug naar Waterdale Hill. Ongeveer 2.5 uur en 5 mijl later, met aankomende spierpijn in de benen, zaten we eindelijk bij Chianti op Whyte, aan een bord linguines met spicy Italian sausage, een Canadese variant op tiramisu, Amerikaans-slappe koffie en een glas wijn zonder afdronk. Het was een mooie ochtend en een gedenkwaardige wandeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten