Vroeger hadden we zwarte en blauwe en doorzichtige of oranje zakken. In de zwarte ging de rotzooi, in de blauwe de recycling rotzooi en in de doorzichtige of oranje zakken het tuinafval. De melk- en sapkartonnen en het papier gingen door elkaar in de blauwe zakken. Een half jaar geleden had men besloten dat de melk- en sapkartonnen ingeruild konden gaan worden tegen geld bij een zogenaamd recycling station, een fenomeen op zich. Vanaf dat moment hadden we twee verschillende blauwe zakken, die die verzilverd konden worden en die die dat niet konden. De eersten stapelden zich op in de tuin en die van het tweede type stonden op bepaalde dagen in de back alley te wachten om opgehaald te worden door de gemeentelijke ophaaldienst. Ik ben hier niet van het afval, en vroeg me soms af waarom er zoveel blauwe zakken in de tuin lagen; het stoorde me een beetje, maar omdat ik niet van het afval ben en dat ook niet wilde worden, kon ik er niet te veel over zeggen. A. legde het me soms uit, en daarna vergat ik het ook weer. Maar sinds kort heeft A. een hele mooie oplossing bedacht, helemaal volgens de kerstgedachte en de wetten der synergie (1+1=3). Iedere keer als een blauwe zak met melk- en sapkartonnen vol is, zetten we hem prachtig uitgesorteerd en dichtgeknoopt direct in de back alley. De volgende dag is ie foetsie verdwenen, schoner, efficienter en sneller dan een willekeurige vuilnisafhaalwagen het zou doen.
Dat is een beter idee dan de daklozenkrant kopen, want dan zit je ook nog met extra oud papier.
BeantwoordenVerwijderen