Sneeuw in de gang

Weer is op zich zelf genomen niet zo'n interessant thema, net zo spannend als berichten over eb en vloed. Maar hier is dat toch anders; omdat het zo extreem is zijn we er veel en te veel mee bezig. Gisteren hadden we eerst lichte flurries. Skiëen ochtends in Hawrelak was prachtig. Er waren slechts ik en de skiddos die de loipes rennovereden. Een dun lagje zachte verse sneeuw, zon, perfecte condities, ik ging dus 5 keer om het meertje en oog nog een heel eind door het bos. Na de middag dan de meltdown, i.e. 5 °C boven nul. Het water stond in grote diepe plassen en meertjes op de straten, en de studenten liepen in t-shirts.

Toen we avonds net terug waren van het schaken begon dan een lichte storm, die het huis deed kraken en de wilg wapperen als zeewier. Van ochtend liggen er dan 15cm sneeuw, de wind jaagt meer ervan met 70km/h door de straten, windchill -27 °C. Door het kiertje onder de voordeur is sneeuw naar binnen geduwd, een klein hoopje op de houten vloer.

Op weg naar school misten we de sneeuwschoenen. Met hoge stappen waden wij als vermomde storken over de stoep, de blik op de grond gericht om de scherpe met sneeuwplijlen gepeperde wind te ontwijken. Brrrr. Zien kan je toch niet ver, als je de ogen maar open krijgt, want de wind komt van de kant van de school aangewaait.

Terug gaat het makkelijker, en kan ik weer, zoals mijn gewoonte, alle reclameborden nauwkeurig bestuderen. Explore your creative potential. Learn drawing like color master Matisse in 1 day!. Tja, eerst maar eens even een uurtje sneeuw scheppen, betje koffie, dan zien we wel of er nog scheppingkracht over is.