Rug hooking capital of the world

Het waait en het regent. We ontbijten in de kitchen shelter. De kitchen shelter is hier in Cape Breton Highlands National Park niet slechts een dak op poten, zoals soms het geval is, maar een echt huis met muren, een aanrecht, electriciteit, banken en een houtkachel. Bovendien kunnen we vanuit de shelter mooi naar het park visitor center rennen, waar we volstrekt legitiem een tijd kunnen rondhangen om, zoals dat heet, "informatie in te winnen". Veel te vergaren is er echter niet, want er zijn in Cheticamp, de enige plaats hier, precies twee opties voor een slecht-weer-dag: het hooked rugs museum en het Mi-Careme museum. Er is verder een Coop en een drogist. We bekijken de park dia-show (10 minuten), die sinds de jaren 80 van de vorige eeuw niet vernieuwd is, klappen diverse boeken open in de boekshop en besluiten dan om eerst maar een bezoek te brengen aan de drogist voor nieuwe tandpasta. Nadat we ook de Coop van binnen bekeken hebben, waait en regent het nog steeds. Tijd voor de hooked rugs, we zijn immers in de Rug Hooking Capital of the World. Een uurtje later zijn de wolken nog steeds niet leeg. We stappen in de auto voor een klein tochtje om de omgeving te verkennen. Wie weet klaart het op en dan kunnen we nog een wandelingetje maken? Het wandelingetje wordt kort, en het water blijft met bakken uit de hemel vallen. Juist tijdens deze dagen bereikt het kampeergevoel ware dieptes, en we zijn inmiddels klaar om dit te aanvaarden. We werpen het vuur aan in de kitchen shelter, bekijken alle vakantiefoto's, spelen fluit, spelen schaak, lezen een boekje, oefenen de spellingsregels voor -d, -t en -dt, spelen kaart, koken, eten, wassen af, poetsen tanden, lezen verhaaltjes voor tot het tijd is om te gaan slapen.