Zee!

De eerste duik in zee sinds jaren! En overal interpreters, die graag van alles over hun national park willen delen. We zien een great blue heron, en veel cormorants, en horen vertellen over de ciccades die jaren onder de grond zitten - soms tot 17 jaar - en American eel. We zien mensen met schepjes en emmertjes en leren later dat je voor 4 dollar per dag 100 clams mag diggen. Het klinkt aanlokkelijk tot we ons realiseren dat A. alle 400 clams die wij met z'n vieren diggen moet opeten.


's Middags zien we onze eerste vos, rennend langs de poppenkast waarin net de zandkorrels Smokey en Mr. Quartz gillend door de wind worden weggeblazen tot in het marram grass.

Mr. Quartz houdt er een zwarte levensvisie op na waarin ieder voor zichzelf vecht, maar de moraal van het verhaal is dat iedereen elkaar helpt. Het gras houdt het duin bij elkaar, het zand huisvest de eitjes van de beschermde piping plover, etcetera. Die laatste heeft het trouwens echt moeilijk want wereldwijd zijn er nog 500 stuks over en een deel daarvan bouwt z'n nestje graag in het zand van Kouchibouguac, waar interpreters kleine kooitjes om ieder nestje bouwen zodat de vossen het nestje niet leegroven. Als de avond valt lopen we de Bogtrail, met bloeddorstige muggen en de vleesetende pitcher plant.