My friends chowder en lobster

Deze ochtend waait het en de dikke zwarte vliegen laten het voor gezien. Na de ochtendduik is het tijd om de benen te strekken. Er zijn een aantal kleinere wandelingen in de buurt die we allemaal aflopen, zoals de wandeling tussen de sugar maples, die in een beschermde valei een ongekende leeftijd en hoogte kunnen bereiken, of de wandeling naar Lone Shieling, een replica van een oude schaapshut, zoals die gebouwd was door de eerste settlers in dit gebied.


De Chute Beulach Ban heeft woeste naam maar is eigenlijk nogal tam en weinig spectaculair. Op de weg komen we langs Arts North, een winkel van boven tot onder vol met mooie spullen. We kunnen nog net voorkomen (hoe moeten we alles naar Nederland krijgen?) dat we niet met een urn, keukenshort en aardenwerken schaal in de auto stappen. Aan het einde van de dag gaan we in het dorpje Neil's Harbor, waar de andere Coop - naast die in Cheticamp - op het eiland staat, om een hap te eten in het Chowder House. Dit is de eettent waar we al een jaar van dromen: op een plek waar de golven tegen de stenen slaan staat een oude houten keet met tafels met plastic kleedjes. Op zo'n plek waar alles nog simpel is, en ook de deepfryer nog niet geintroduceerd is, verschalk ik mijn eerste chowder, en ook nog een lobster.