Poffertjes in Madurodam

Het was grijs. Op dinsdagavond at ik erwtensoep met worst en spek, onder de rook van de Magere Brug. Woensdagavond stond Surinaamse doks op het menu, aan de voet van het Dommetje. Donderdagavond, aan de oevers van de IJssel, schafte de pot boerenkool met worst. Maar nooit was Nederland Hollandser dan toen ik vanmiddag Zutphen door de ogen van Anton Pieck zag, later op de dag Kasteel Vorden ongenaakbaar in het verre zonnig-kilvochtige winterlicht waakte, en miniautootjes met een noodvaart op minirotondetjes inreden.

Ondertussen vechten verkoudheid, slaap en jetlag om voorrang. Vooralsnog wint Jet, een dolksteek in de rug. Dacht ik net bewezen te hebben hoe verregaand flexibel de mens, wij, zijn, dan blijkt abracadabra homunculus stokdoof en stekeblind voor omgevingsfactoren of ratio, en beveelt, als ik op mijn tweede kerstkransje bij mijn tweede kopje thee kauw, Klier Pijnappel de melatoninemolen genadeloos aan te gooien.