maandag 20 juli 2009

Familiedynamiek (Waterton National Park)

Om 6.00 AM was op de F-loop een beer gesignaleerd en eindelijk hakten we de knoop door en kochten In Watertown (town) bearspray. Bearspray is een sterke pepperspray om in geval van hoge nood, en als de wind goed staat zodat je de spray niet in je eigen gezicht krijgt, een beer tijdelijk uit te schakelen. De dag was warm en winderig. Het is vaak winderig in Waterton, met als voordeel dat er weinig muggen zijn. Op weg naar Cameron Lake zagen we heel veel bloeiend beargrass, een plant die maar eens in de 5 jaar bloeit.



Na een tijdje aan het meer gezeten te hebben, en nadat een groepje Canadezen naast ons neer gestroken was dat in sneltreinvaart uit de kleren ging en zich te water liet (de vaart ging er wel uit en alleen de twee mannen met voldoende buikspek zetten met veel gesnater door) ging ook ik het water in. Het water is helder en de bodem bezaaid met puntige stenen.



Als de kinderen zich beginnen te vervelen rijst het plan om een kano te huren. Echter, nadat beide kinderen voor de zoveelste keer slecht luisteren, besluiten we het boottochtje af te blazen. Vooral wijzelf worden hier strontchagerijnig van, maar het is de prijs die we moeten betalen omdat we geleerd hebben dat ouders consequent moeten zijn. Dus mokken we een tijd op de houten vlonder voor de bootverhuur, alvorens weer richting camping te rijden. Op de terugtocht in de avondzon stoppen we op een open veld. Het successvol determineren van de wilde bergamot verbetert het humeur aanzienlijk.



In de avond poffen we aardappels in het vuur en grillen een Oekrainse worst en dan vertelt in het amphitheatre een gekruiste Blackfoot en Flathead indiaan (Flatfoot?) verhalen. Rebecca houdt het niet vol, praat er luid doorheen met quasi geinteresseerde vragen, en wordt afgevoerd. Als beide kinderen in bed liggen, bespreken we de familiedynamiek. In het dagelijks leven zijn school, daycare en werk regulerende factoren; misschien missen we die? Iets meer geduld, meer taakjes, aandacht verdelen, en dan gaat het morgen beter? We zijn toch ook nog maar net op pad; het eerste jaar Canada zit er bijna op,  de 2 turbulente weken Nederland zijn net achter de rug, beren omringen ons aan alle kanten. Kortom: voor elk van ons veel te verteren, en mogelijk is de innerlijke rust die we voor ogen hebben echt teveel gevraagd. We sluiten deze dag af met goede voornemens.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten