Als ik 's ochtends wakker word, schijnt een voorzichtig zonnetje. Als de rest een uurtje later ook uit de tent kruipt, begint het hevig te regenen. We duiken de auto in, ik ren naar buiten om de havermout op te zetten, ren dan de auto in, ren 5 minuten later weer naar buiten om de gare havermoutpap op te halen. In de auto eten we de pap met bruine suiker. Ik ren daarna weer naar buiten voor een snelle afwas, en duik de auto weer in, waar Alexander de kinderen voorleest uit Harry Potter. We weten even niet wat te doen met dit weer. We dampen nu met z'n vieren in de auto als een buurman op het raampje klopt om hun vouwwagen-onderdakje aan te bieden en na ook daar een tijdje rondgehangen te hebben, lopen we toch naar het, in donkere wolken gehulde, visitor centre voor de going-to-the-sun shuttle.
Als we op het hoogste punt, op the Great Divide, de Logan Pass, uitstappen, is de lucht blauw en we gaan, met de meute mee, omhoog naar Hidden Lake Overlook.Onderweg zien we bloemenvelden, overkruisen soms een sneeuwveldje, botsen op mountain goat families, zien en horen een hoop bergmarmotten.
Op de overlook zien we inderdaad het Hidden Lake, beneden ons:
Het uitzicht is te mooi om zomaar om te draaien. De kinderen lijken fit genoeg voor nog een paar mijl en zijn we niet met Jakob van 4 ook de Cadair Idris opgelopen? Wij zullen doorgaan. De meute is stevig uitgedund tot een paar verdwaalde plukjes mensen.
Beneden gaan we op zoek naar de rivieruitgang waar honderden forellen wachten op hun voortplanting, en vinden ze ook, maar blijven niet lang, want de verontruste ouders vragen zich toch af of dit rustige dalletje met bomen, water en vis voor het grijpen, niet de droom van iedere willekeurige grizzly is.
En zou er ook niet een onweersbui in aantocht zijn? We zetten de pas erin en stappen naar boven. In de visitor centre valt Rebecca voor een pluche Ring-Necked Pheasant ("kep", volgens Rebecca), die ze besluit te kopen van de US dollars gekregen van van opa & oma - de gelinkte site geeft precies het geluid dat Beckies kep maakt als je 'm een douw op zijn rug geeft -. Loom hobbelen we in de shuttle terug, gooien de natte spullen naar buiten om op te drogen in de avondzon, eten couscous, mais & paprika. Beer noch onweer, alleen een schril kraaiende kep verstoort onze rust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten