dinsdag 21 juli 2009

Fire walk with me II (Waterton National Park)

De ochtend begint met een harmonieus rollenpatroon. Alexander en Jakob schaken 2 potjes. Rebecca en ik wassen kleren uit. Door alle gepruts en geklungel zijn we bijna te laat voor de Fire Walk, door een gedeelte van het park dat op gereguleerde wijze platgebrand is. In haast graaien we onze spullen bij elkaar om er al rijdend er achter te komen dat we de kaart met het beginpunt van de tocht vergeten zijn. Wonderwel vinden we het beginpunt toch, maar er is geen mens te bekennen hoewel we maar 3 minuten te laat zijn. Zo vlot zijn ze in Canada normaal niet. Vertwijfeling. Ik denk dat we moeten bellen - alsof de telefoon het hier zou doen -, Alexander denkt dat we hard moeten rennen omdat ze al op pad zijn. We doen het laatste, komen een mijnheer tegen die bij de groep hoort, maar "iets op moet halen" en die ons waarschuwt voor beren op de weg. De mijnheer zal nooit meer terugkomen, maar wij vinden de groep wel die niet alleen stipt op tijd vertrokken is maar ook bezig is met een "interpretative run". De pas is zo stevig dat de tocht waar 3 uur voor staat in de helft van de tijd gelopen wordt. We vermoeden dat de gids deze dag teveel op zijn bordje gestapeld heeft.



Rebecca begint als duckling maar houdt het rennen achter de grote leider maar 15 minuten vol. De rest van de tocht brengt ze door op mijn en Alexanders schouders, als een pratende overpakte rugzak. We leren van alles over gereguleerd vuur in Waterton, en hoe geprobeerd wordt de wildgroei van Aspen ("peppels") te stoppen om het prairieland terug te krijgen, en daarmee nieuwe bloemen, insekten, vogels en edelherten. We zien, op foto's, hoe 1 week na het platbranden, knalgele bloemetjes alweer keihard bloeien, op de vruchtbare bodem met as. De gids illustreert hoe met pingpongballen vol glycol het vuur aangeschoten wordt en wijst ons op wilde salie. Indrukwekkend is het beeld als we het bos uitkomen op de prairie staan met blik op de bergen.



Voor het eten (ui, knoflook, wortel, paprika, rijst en cashewnoten), gaan we onder in het lower Waterton Lake.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten