Avonturen in Elswout

Vorige week of de week ervoor waren we wandelen op landgoed Elswout toen er ineens een rode poes met halflang haar op ons afdook. Ze had een bandje om met maar een half kokertje eraan. Het gedeelte met naam en telefoonnummer ontbraken. De poes was gewelddadig aanhankelijk en liep met ons mee, en wij wisten niet wat te doen. Was de poes dak- en thuisloos? Waarom had ze maar een half kokertje en had ze een schram op haar wang? Het hield ons allemaal bezig en bijna hadden we de moeder van Rebecca's vriendinnetje met de 4 poezen gebeld, tot poes zich aan twee andere wandelaars klampte.

Een dag later waren we weer op Elswout, maar nu voor een paddenstoelexcursie. Naast een biefstukzwam zag ik ook de rode poes weer. Ze zat in een boom terwijl 10 kinderen probeerden bij haar te komen. Ook de kinderen maakten zich druk om het lot van de rode poes, maar omdat zij zich druk maakten konden wij onze fietstassen met half gerust hart vol met goudreinetten stoppen in plaats van met poes.

De afgelopen week was het herfstvakantie en op woensdag gingen de kinderen met de boswachter vogels tekenen op Elswout. Ze keken door verrekijkers naar houtduiven, en tekenden aalscholvers, merels en mussen. Ze hoorden over de ara in Elswout, de enige ara die in Nederland in het "wild" leeft en hier een nestje jonge araatjes heeft groot gebracht, en over de rode poes. Volgens de boswachter hoeven we ons geen zorgen te maken, en dat geloven we dan maar.