Ken

Vandaag pakken we op tijd de boel op en smeren ons dik in met zonnenbrandcreme. Ik zit vandaag voor het eerst in een 2-persoonskayak, samen met Rebecca. Rebecca zit voorin, en ik achterin. De handling van een grotere kayak is anders, en de kayak ligt ook anders in het water. Maar als molenwiekend, met een mooie draai in het middel, peddel ik ook in deze kayak rustig door.

De oversteek duurt een paar uur, en als we aan de overkant zijn gaan we naar Skedans. Bij Skedans wachten twee watchmen ons, beide in een rood watchman shirt, ons al op op het strand. Watchman Ken geeft een rondleiding. Witte schelpjes markeren onze weg.

Ken blijkt een hardliner te zijn die ons graag deelgenoot maakt van de Haida gebruiken, en die bijzonder gedreven ingaat tegen the breaking of the protocol. Na de vernietiging van alle sociale structuren door de white men werden de gebruiken van de Haida niet meer goed doorgegeven. Zo dragen tegenwoordig bijvoorbeeld ook vrouwen en kinderen de zogenaamde button blankets, en dansen zij op de feesten. Dit is niet goed, volgens Ken, want door breaking of the protocol is de oogst niet goed en wordt er weinig zal gevangen. Ken's rondleiding is thorough, en we zien een oneindige reeks front poles, memorial poles en mortuary poles.

We horen ook over de 2-beam structure die later vervangen wordt door een 6-beam structure, doordat het metaal en de gereedschappen van de white men, de Haida in staat stellen de bomen te splijten. We komen bij tijdens de lunch, en stappen daarna weer in de kayak. Dan vangt Pierre nog zes vissen, waarvan er twee ontsnappen, en we zien een groep van black Rockfish boven het water uitspringen.

Pierre's vissen worden direct gefileerd, nog op het water, en als we aanmeren direct op het vuur gegooid. Avondeten!