Conimex

Helaas ben ik niet gezegend met de gave om over iets anders dan het dagelijks leven te kunnen schrijven, maar nu Rebecca in dromenland haar Thanksgiving Turkeylunch naverteert, Jakob al schakend zijn weg door Edmonton baant en Alexander met Spinoza's memoires aan de kant de conversaties van andere ouders zit af te luisteren, kan ik toch eindelijk sentimenteel wegdromen. Yvonne van Hollands Signaal schaterlacht hartelijk, samen met Piet en Johan, de kamer in en vertelt me over de voor vele onbekende pittoreske plekjes van Nederland waar rederij Triton ons vanuit de haven in Katwijkerzee naartoe brengt, "Waar Holland nog echt Holland is". Het nieuws (verhoging van treinreizen met 4%, kinderen die niet in gareel willen in Kanaleneiland, verdampte euro's, de peperdure advocaten) in Nederlands dialect gemengd met Canadees accent, dat is toch gezelliger dan gezellig. 'Gareel' klinkt hier als kaneel, en 'peperduur' brengt mij de smaak van peperkoek. Denkend aan Holland zie ik geen rijen populieren, maar het plankje Nederland, in het rekje Europa, deel van het schapje Niet-Noord-Amerika, temidden van de 50 stellingen vol marshmellows en all-purpose flower in de Saveonfoods voor me. We vinden op dit plankje Blooker cacao, vlokken, muisjes, hero jam, drop, en, nee geen blik UNOX erwtensoep, maar twee pakjes Conimex, de ene een mix voor Nasi Goreng, de andere voor Bami Goreng. En hebben we eindelijk onze auto, dan is mijn eerste tocht naar Ben om een pak bitterballen te halen, terwijl Vader Abraham me toezingt.