Einde van een tijdperk

De afnemende frequentie van tseiqami's komt niet door een accuut writer's block of Halloweenstress. Neen! Begin vorige week plugde ik mijn laptop in, de transformator liet een zacht maar des te angstaanjagender gepiep horen, de oogjes van mijn delletje knipperden paniekerig groen en oranje open en dicht dicht en open gelijktijdig afwisselend maar het scherm bleef een alle hoop opzuigend zwart gat. Toen hadden we onze hoop maar op de transformator gevestigd, die makkelijk te vervangen zou zijn, maar ons bezoek aan de Source die ochtend bevestigde dat wat we niet gehoopt hadden. Thuisgekomen probeerde ik het toch nog even en tot mijn verbijstering startte de machine op. Alexander rende naar de kast, plugde de externe harde schijf in en redde de laatste versies van mijn laatste werk. Ik staarde met een brok in mijn keel naar mijn trouwe beestje dat al haar krachten bij elkaar geraapt had om dit nog voor elkaar te boksen. Toen was het afgelopen. Inmiddels staat ze hier al een week in de kast. Natuurlijk we hebben alle fora afgesurfd, ze is uit elkaar geschroefd, van binnen en buiten bekeken en beklopt om het verwerkingsproces vorm te geven, maar morgen sluiten we het hoofdstuk af en zal ook ik mij bekeren, mijn naam eer aandoen, en overgaan op een MacBook.