Berglandschappen

De ochtend in Jasper is crisp, en nadat we ons volgestouwd hebben met bacon, eggs, pancakes en sloten slappe koffie in een steeds voller wordende Smitthies, gaan we op pad voor een afsluitende wandeling net ten noorden van Jasper, bij Piramid Lake, met daarachter Piramid Mountain.

We wandelen naar de Overlook, vanwaaruit we ver in het dal van de Athabasca kunnen kijken. Achter ons wandelt een mevrouw met een indrukwekkende moosemuts en een klein wit hondje. Bovenop de top blijkt ze te horen bij een Franse mevrouw, die ook in Edmonton woont.

Na een kleine detour via een wildlife area besluiten we toch dat we niet het lot willen tarten, en gaan terug naar het pad waar de bomen minder dicht op elkaar staan, we minder behoedzaam tussen het struikgewas moeten loeren en de oren niet steeds gespitst hoeven te houden. We zijn hier per slot van rekening niet om iets te bewijzen, maar om te ontspannen, zo prent A me in.

En dan is het tijd om Jasper weer gedag te zeggen. Op weg naar de parkgate, rijden we langs een paar uitrustende bergschapen, die zelfs in de voor ons meest onmogelijke houding nog volstrekt ontspannen liggen.

Wij vertrekken en de wolken pakken weer samen. Ze vormen samen met zonlicht en besneeuwde bergen een indrukwekkend plaatje.