The Black Dog

Als er bezoek is, kom je soms ineens op plaatsen waar je normaal niet komt. Luisterend naar ons favoriete independent radiokanaal CJSR hoorden we regelmatig over The Black Dog. En we zeiden dan tegen elkaar dat we er toch zeker eens naartoe zouden moeten gaan, in de wetenschap dat we, verantwoordelijk voor een J en een B, altijd een alibi hebben om niet te hoeven gaan. We waren een beetje bang. Maar met tante M in de buurt was er opeens geen alibi meer. Ik probeerde nog een uitvlucht te vinden voor een kop koffie in het o zo veilige Friends 'n Neighbors cafe, maar die sloten de tent al om 9PM. En zo kwamen we in The Black Dog. Binnen leek het een beetje op een Europees cafe, beetje bruin, beetje alternatief. We bestelden een bruine en een blonde Grasshopper, gebrouwen in Calgary. Zonder blikken of blozen bekende de barman dat hijzelf liever bier uit blikjes dronk. Ik geloof dat tapbier iets raars met zijn blaas deed. Wij vonden beide Grasshoppers een beetje smakeloos. Nee, dan onzu eige, Bub's lunch pail ale uit Edmonton:

En zo zaten we daar toen we aangesproken werden door een kalende bariton op leeftijd ter rechter zijde. Het was weer een Canadees met negen levens. Wij hoorden van drie: filosoof, programmeur, en vrijwilliger bij het andere independent radiokanaal hier: CKUA, het volwassen broertje van CJSR, waar we - het is een principe kwestie - niet naar luisteren omdat een van de handwerksmannen van landlady L ons meermaals op het hart drukte dat het "highly intelligent radio" was. En een uurtje later wisten we van alles over de independent radio in Edmonton, het digitaliseren van vinyl en het verkiezingssysteem in Alberta/Canada, en was het de hoogste tijd om weer eens huiswaarts te keren. Dat was dus The Black Dog.