donderdag 8 oktober 2009

Day of the loners

Hier doen ze niet zo moeilijk over een dagje vrij voor de kinderen. Leerplicht? Je leert er toch ook wat van om met je tante op stap te gaan? Het is vandaag de laatste dag dat tante M er is en het sneeuwt inmiddels. De temperatuur is gezakt naar minus vijf met een windchill van minus elf. Het was een wijs besluit om toch maar niet te gaan kamperen. Na het ontbijt bij Friends 'n Neighbors pakken we de spullen op en stappen in de jeep voor een dagje naar Elk Island. Hieraan ontkomt geen enkele bezoeker. Net na de ingang nemen we de bison loop, komen geen enkele bison tegen maar wel zien we een groep coyotes. Eentje zit aan de kant van de weg, naast de auto. Is hij verstoten door de groep die een eindje verderop door het bos loopt?

We lopen linksom Astotin Lake, er waait een gure wind, blauwe lucht en flurries wisselen elkaar af en ik zing mijn hele repertoire aan liedjes. Later volgen we een coyote spoor dat ons naar een schiereneilandje leidt.


Met name de traditionele avondvierdaagse liedjes (ik heb een potje met vet, het hondje van de bakker) houden de kinderen op de been. Bij de auto wacht ons een rustig grazende eenzame bison op. We zoeken een plekje dat een beetje beschut is, stampend om de voeten warm te krijgen. Maar het vuur brandt goed en we staan er allemaal dicht omheen, gooien hamburgers, broodjes, bacon en ui op de gril en schenken een verse bak koffie op (met nieuwe muts op).


Als de voeten warm worden, worden de vingers koud en als de vingers warm worden, worden de voeten koud en uiteindelijk daalt de kou zo diep in dat er af en toe van binnenuit een rilling komt. We houden het vol tot 6.30 PM en stappen dan weer in de auto. Er zijn nog meer eenzame bisons links en rechts van de weg en een klein knaagdier loopt op de weg met achterpoten langer dan voorpoten en een slepende staart. Een muskusrat? Tante M stuurt haar van de weg af. Bijna bij de uitgang slaakt J een kreet. Bij de grote beverburcht, altijd voor verlaten aangezien, zit een bever. En nog een, en nog een. Er zijn wel zes bevers die op de burcht klimmen, onder water duiken, met de neusjes omhoog door het water zwemmen, met takken slepen en knagen aan boomstammen. Ze zijn druk, ijverig en hebben geen enkele last van de kou.




Thuis grillen we nog een paar marshmellows op het haardvuur. A en tante M determineren nog wat vogels.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten